Okyanusal İklim Bitki Örtüsü, dünya üzerinde coğrafi konum itibariyle 30-60 derece enlemleri arasında yer alan okyanus alanlarının kara kesimlere yakın bölümünde görülen bir bitki örtüsü türüdür. Bu iklime ve bitki örtüsüne sahip okyanusal bölgelerde yaz mevsimi aşırı sıcaklıkta olmamakla birlikte kışlar ise aşırı soğuk geçmez. Senelik sıcaklık ortalaması 15 derece olarak belirlenmektedir.
Söz konusu okyanusal iklim bitki örtüsü en fazla yağışı sonbahar mevsiminde almaktadır. Hal böyle olunca ormanlarla kaplı alanlar yayvan ve iğne yapraklı ağaçlar ile kaplıdır. Daha iç kesimlere doğru gidildiğinde karma ormanların görülmesi mümkündür. Ormanların tahrip edildiği kısımlar yerini çayırlara bırakır. Batı Avrupa, Kuzey Amerika'nın batı kesimleri, Güney Şili, Avustralya'nın kuzey doğu kesiminde görülmesiyle birlikte bu coğrafi koşullara sahip bölgelerdeki
okyanusal iklim bitki örtüsü özelliklerine sahiptir. Söz konusu bu noktalarda egemen olan bu bitki örtüsü hemen hemen her yerde aynı eşitlikte dağılmıştır. Yaz ve kış mevsimlerinin tam anlamıyla yaşanmaması bitkilerin dayanıklılığına zemin hazırlamıştır. Batı rüzgârlarının etkili olduğu yerlerde varlığını sürdüren bu kapsamdaki bitki türleri çeşitlilik gösterir.
Okyanusal iklime sahip bitki örtüsü kapsamında tarım ürünlerinin yetiştirilmesi birtakım hususlara bağlıdır. Bu noktada devreye giren yaz ve kış mevsimindeki sıcaklık değerleri tarıma yönelik etkin rol oynar.
Çünkü bazı bitkiler olgunlaşma döneminde belli bir sıcaklığa ihtiyaç duyar. Güneş ışınlarının tam anlamıyla sağlanamaması halinde tarım verimliliğinde artışın gözlemlenmesi mümkün değildir. Bu nedenle
okyanusal iklim bitki örtüsü tarım verimliliği göze alınarak bu alandaki iklim özelliklerine uygun nitelikteki ürünlerin toprakla buluşturulması son derece önemlidir. Sulama olanaklarının geliştirilmesine gerek yoktur. Belli bir seviyedeki su miktarıyla gelişimini tamamlayan bitki örtüsü okyanusal özellik taşıdığından nem dengesini devamlı korumaktadır. Toprak yapısı fazla mineral içermediğinden organik gübre takviyesinin yapılması tarımda verimliliğin artış göstermesine etken olur.